lunes, 13 de agosto de 2012

Historia de la Pizza de cebolla caramelizada...o la Silvia más dulce

De lo mejorcito que me ha pasado últimamente, es conocer a algunas de las personas del grupo de gastrofrikis alicantinos. No, a la mayoría no los conozco en persona, sólo a la maravillosa Catalina; con otras personas, en concreto con alguien muy especial, me tomo la libertad de enviarle algún whassap, porque aún sin conocerla en persona, se ha vuelto importante... a otras que tienen un blog en forma de puchero, donde cabe desde música, pasando por cachitos de vida y deliciosas recetas, a pesar que no he tenido largas conversaciones con ella, le tengo un cariño especial... Y como con todas estas personas, me ha pasado con Silvia, que simplemente con cuatro frases, noto que tengo mucho en común con ella, al menos gastronómicamente hablando. Aquí os dejo su receta de Pizza caramelizada... DELICIOSA, SORPRENDENTE, Y FACILÍSIMA. También os dejo el enlace de su blog porque es una maravilla.
Gràcies per donar-me idees, ets un amor!



Bueno y aquí os dejo cómo hice yo la receta, que a penas varío las proporciones de Silvia. Por otro lado, en esta ocasión no os dejo cómo hacer la base de la pizza. Os lo proporcionaré en otra receta que tengo pendiente, ya que en esta ocasión utilicé la panificadora y sus referencias. Podéis comprarla hecha.


PIZZA DE CEBOLLA CARAMELIZADA
INGREDIENTES:
-3 cebollas grandes dulces
-6 cucharadas de azúcar blanco
-Salsa de soja
-Gengibre en polvo
- 2 latas de atún en aceite vegetal
-1 lata de anchoas en aceite vegetal

ELABORACIÓN:
Se corta la cebolla en láminas no demasiado finas y se pone a freír en aceite caliente.Inmediatamente se añaden tres cucharadas de azúcar y se deja reducir a fuego medio. Cuando la cebollas se ponga blanda y sin que empiece a tomar color, se añaden las otras tres. Se deja reducir a fuego medio y se echas un chorro generoso de salsa de soja, y se deja reducir unos minutos más.
Se extiende la base de la pizza y se distribuye la cebolla que ya ha debido de obtener un color caramelo. Se espolvorea con gengibre en polvo y se distribuyen equitativamente las dos latas de atún y la de anchoas. Se pone en el horno a 180ºC un cuarto de hora... y lista para comer...



Nota 1: para los no osados... dejad de vivir en el mundo de las ensaladas de lechuga y tomate... sí, son deliciosas... pero hay un mundo de aromas, contraste y texturas por descubrir... ÁNIMO!!!!

Nota 2: aquí, en casa, las pizzas no son redondas, son amorfas, creación absoluta de mi pinche y su paciencia inagotable conmigo




8 comentarios:

  1. Tens tota la raó, ja està bé de tanta herva, hi han moltes coses més que devegades val la pena provar. Hi no fa falta fer una pizza rodona, lo millor es que ixca com ixca. Açó ho recordare per temps, gràcies Agnes, algún dia ens trovarem ja voràs. Un beset des de la meua cuina divertida.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Di que sí!! així m'agrada una xica amb el paladar guerrer com jo!!!
      tinc pendent les teves madalenes de pizza jajajaajjaja!! a partir de la setmana qe ve que ja tindré temps
      petons bonica!

      Eliminar
  2. gracias guapa¡¡¡¡¡¡ por esta entrada tan emotiva y por esta estupenda receta , la compartiré en mi facebook , un abrazo grande ¡¡¡¡¡

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. A ti!!! ya se aproxima septiembre... así que tenemos que quedar? dónde? cuándo?

      Eliminar
  3. Agnes eres un amor, y seguro que tu amor tan grande te vendra de vuelta, gracias por esta estupenda receta preciosa..

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Que yo soy un amor?? y tú? y no lo digo por peloteo... esté donde esté, haga lo que haga... cuando veo que has subido algo nuevo, me pirro por ver qué has cocinado y qué nos cuentas. Eres un soplo de aire fresco Helena, tú no cocinas sin más tú quieres a la gente a través de tu cocina

      Eliminar
  4. OOhhhh!!! Mira que hago pizzas y pizzas y nunca la he hecho con cebolla caramelizada, pero sin duda sube al numero uno de mis recetas pendientes.

    Un beso
    Pascu Vicens
    http://viajealcentrodelacocina.blogspot.com.es/

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Pascu!
      Bienvenido a mi humilde rinconcito... a ver si a partir de septiembre le doy una lavada de cara y lo reordeno. Soy novatilla en esto de la cocina...así que, un millón de gracias por unirte y compartir un poquito de sabiduría conmigo.
      La pizza, de verdad que te va a sorprender, pruébala y nos cuentas a Silvia y a mí.
      Por cierto, me encanta tu blog!!!

      Eliminar